لباس های پزشکی برای ارائه راحتی، عملکرد و محافظت از بیماران و متخصصان مراقبت های بهداشتی در محیط های مختلف مراقبت های بهداشتی طراحی شده اند. انتخاب مواد مورد استفاده در پوشاک پزشکی برای اطمینان از اثربخشی و مناسب بودن آنها برای اهداف مختلف بسیار مهم است. در اینجا برخی از مواد رایج مورد استفاده در لباس های پزشکی آورده شده است:
پارچه های نبافته: پارچه های نبافته به دلیل خاصیت بازدارندگی عالی، ماهیت سبک وزن و قابلیت تنفس به طور گسترده ای در پوشاک پزشکی استفاده می شوند. این پارچهها به جای بافتن یا بافندگی الیاف، از چسباندن یا به هم پیوستن الیاف به یکدیگر ساخته میشوند. پارچه های نبافته را می توان از مواد مختلفی از جمله پلی پروپیلن، پلی استر و پلی اتیلن تهیه کرد. آنها اغلب در لباس های جراحی، ماسک های صورت و لباس های یکبار مصرف استفاده می شوند.
پلی پروپیلن: پلی پروپیلن یک پلیمر ترموپلاستیک است که در برابر رطوبت، مواد شیمیایی و سایش بسیار مقاوم است. به دلیل خاصیت بازدارندگی عالی در برابر مایعات و میکروارگانیسم ها معمولاً در پوشاک پزشکی استفاده می شود. پلی پروپیلن سبک، قابل تنفس و راحت برای پوشیدن است و برای مواردی مانند روپوش جراحی، کلاه و روکش کفش مناسب است.
پلی اتیلن: پلی اتیلن یک ماده پلاستیکی همه کاره است که اغلب در پوشاک پزشکی یکبار مصرف مانند پیش بند و دستکش استفاده می شود. انعطاف پذیر، ضد آب و مقاوم در برابر مواد شیمیایی است و برای محافظت در برابر مایعات و آلاینده ها مناسب است.
پلی استر: پلی استر یک الیاف مصنوعی است که دوام، استحکام و مقاومت در برابر چین و چروک و چروک شدن را ارائه می دهد. به دلیل سهولت در نگهداری و توانایی مقاومت در برابر شستشو و استریل کردن مکرر، معمولاً در لباسهای پزشکی مانند روکشهای آزمایشگاهی و اسکراب استفاده میشود.
پنبه: پنبه یک فیبر طبیعی است که به دلیل نرمی، راحتی و قابلیت تنفس شناخته شده است. اغلب در آن استفاده می شود
لباس های پزشکی مانند روپوش و پیژامه برای آرامش بیماران. پنبه ضد حساسیت است و برای پوست ملایم است و برای افراد با پوست حساس مناسب است.
اسپندکس/الاستین: اسپندکس که با نام های الاستین یا لیکرا نیز شناخته می شود، یک الیاف مصنوعی قابل کشش است که انعطاف پذیری و راحتی را برای لباس های پزشکی فراهم می کند. اغلب با مواد دیگری مانند پنبه یا پلی استر ترکیب می شود تا تناسب و دامنه حرکت لباس را بهبود بخشد. اسپندکس معمولاً در اقلامی مانند جوراب های فشاری، بریس های نگهدارنده و نوارهای الاستیک روی لباس ها استفاده می شود.
پارچه های ضد میکروبی: پارچه های ضد میکروبی به طور ویژه برای مهار رشد میکروارگانیسم ها درمان می شوند و خطر عفونت را کاهش می دهند. این پارچه ها اغلب حاوی مواد افزودنی مانند یون های نقره یا مس هستند که خاصیت ضد میکروبی دارند. پارچه های ضد میکروبی را می توان در لباس های پزشکی مختلف از جمله پانسمان زخم، ملحفه تخت و لباس های فشرده استفاده کرد.
توجه به این نکته مهم است که انتخاب خاص مواد برای پوشاک پزشکی بسته به کاربرد مورد نظر، الزامات عملکرد و استانداردهای نظارتی ممکن است متفاوت باشد. تولید کنندگان و متخصصان مراقبت های بهداشتی هنگام انتخاب مواد برای پوشاک پزشکی عواملی مانند راحتی، ویژگی های مانع، دوام، قابلیت تنفس و سهولت نگهداری را در نظر می گیرند.